6 februari 2023
Elf jaar wonen in een niet-westers land doet iets bijzonders met je. In Tripoli leerde ik veel over de verschillende culturen waarmee ik in aanraking kwam in de expat community. In dit blog neem ik je mee naar Libië; en laat ik je zien hoe mijn opgedane inzichten toepasbaar zijn in ons westerse werkklimaat.
Bij We Know People merken we dat werkomgevingen steeds internationaler worden. De term multidisciplinair scrum team komt steeds vaker voorbij. Dit alles zorgt ervoor dat professionals te maken krijgen met verschillende (bedrijfs)culturen. Waar moet je op letten bij de samenwerking tussen een Nederlander en een Portugees? Spreekt een Data Scientist nou echt zo’n andere taal dan een Marketing Manager? En kan een creatief persoon zich thuis voelen bij een accountantskantoor of een boekhouder bij een reclamebureau?
In Libië heb ik geleerd dat eerste indrukken van mensen en bedrijven je nog wel eens op het verkeerde been kunnen zetten. Ik zal je een aantal voorbeelden geven. Deze zijn overigens niet uit een werkcultuur, maar wel heel leuk om te lezen.
''De aanraking met andere culturen is positief voor je loopbaan.''
Bij onze vrienden uit Egypte kwamen mijn gezin en ik er al snel achter dat je beter je bord niet kon leegeten. Een leeg bord was voor de gastvrouw geen teken dat het had gesmaakt, maar eerder een uitnodiging om met veel enthousiasme het bord nog eens tot de rand toe te vullen. Bij een leeg bord kan je als gastvrouw niet weten of je gast genoeg gegeten heeft. En oh wee dat je dan geen hap meer nam! Dat werd gezien als onbeleefd.
Daarnaast was het (zoals in veel landen) gebruikelijk om je schoenen bij de deur uit te doen. En hadden ze liever niet dat je je voetzolen naar iemand richtte.
Libische vrouwen keken met een schuin oog naar mijn (tot 1,5 jaar) haarloze dochtertje dat nog geen gaatjes in haar oren had. In de Libische cultuur werd dit bijna als “opvoedmisdaad” gezien, omdat zij zonder gouden oorbelletjes meer op een jongetje leek. Ik heb dit opgelost door haar wat vaker jurkjes en roze kleding aan te trekken.
''Mijn advies is: kijk eens verder dan de culturen waaraan je gewend bent.''
Ook leidde de toenmalige man-vrouw verhouding in Libië soms tot bijzondere situaties. Wat te doen als man, wanneer je met twee vrouwen en één schaap in een pick-up truck met twee zitplaatsen op weg moet? Dan zag je het schaap voorin zitten en de 2 vrouwen in de achterbak met wapperende sluiers.
Gek genoeg kwam ik de meest verrassende verschillen juist tegen bij onze buren uit Noord-Europa. Waar je in uiterlijk niet direct veel verschillen zou verwachten, bleken juist deze mensen er de vreemdste gewoontes erop na te houden. Dat de bewoners van Denemarken bijvoorbeeld echte Bourgondiërs zijn, is mij zeker in Libië duidelijk geworden. In Nederland houden we van haring maar zoals ze die in Denemarken klaarmaken, echt heerlijk! Ingemaakt in zout en kruiden of citroen. En dan de smørrebrød: een uitgebreid buffet met luxe lunchspecialiteiten met roggebrood als basis en allerlei soorten beleg, gegeten van fraai opgemaakte tafels. En drinken kunnen ze ook: aquavit (een soort kruidenwodka) als tussendoortje bij voor- hoofd- en nagerecht.
''Heb je wel eens gehoord van de Caledonian Society?''
Andere Noord-Europeanen, mensen uit Groot-Brittannië, kunnen een feestje goed op gang brengen. Met spelletjes, feesthoedjes en vuurwerk eindigt elke avond op een vrolijke manier. Ik beleefde altijd veel plezier aan de Sunday Roast: samen uitgebreid eten op zondagmiddag, een traditie die (vanwege het klimaat) bij de Britse gemeenschap in Libië ontstaan is. Ook is de jaarlijkse picknick op 2e Kerstdag (Boxing Day) een echt hoogtepunt! En heb je wel eens gehoord van de Caledonian Society? Een Schotse vereniging die zich bezig houdt met de traditioneel Schotse manier van line dance. Elk kwartaal was er feest in de Britse ambassade voor de hele expat gemeenschap waar wij dan verschillende soorten dansen leerden met namen als “Highland Fling” en “Dashing White Sergeant”.
Maar wij Nederlanders zijn natuurlijk ook een volk apart. In de Nederlandse ambassade vierden we (toen nog) Koninginnedag. Als de ambassadeur een toast uitbracht: “Leve de Koningin, Hoera Hoera Hoera!” vond ik het altijd vermakelijk om de verbaasde blikken te zien van de niet-Nederlanders onder ons. Dat wij op afstand onze koningin feliciteerden vonden zij maar vreemd.
Het leuke aan zo’n kleurrijke gemeenschap is dat je elkaar ondanks én dankzij de verschillen accepteert en waardeert. En je leert ook bij wie je je het meest thuis voelt. Verrassend genoeg zijn dat voor mij niet per se de mensen die het meest op je lijken. Ik ben altijd nieuwsgierig geweest naar andere volken en culturen en voel me dus heel goed op mijn plaats in een gemengde groep. En onderzoek wees onlangs uit dat de aanraking met andere culturen ook positief is voor je loopbaan.
''Dus: kan een creatief persoon zich thuis voelen bij een accountantskantoor of een boekhouder bij een reclamebureau?''
Dus: kan een creatief persoon zich thuis voelen bij een accountantskantoor of een boekhouder bij een reclamebureau? Ik denk het wel. Bij We Know People zie ik de meest onwaarschijnlijke en leuke matches voorbij komen.
Mijn advies: kijk eens verder dan de culturen waaraan je gewend bent. Overweeg een baan met een werkcultuur out of your comfortzone. En laten wij daar nou net de juiste mensen voor kennen.
Meld je aan voor een Jobalert en krijg per e-mail bericht zodra de vacature beschikbaar komt.
